Analiza techniczna - wskaźniki trendu
Trend jest tendencją zmiany cen. Podczas hossy, gdy kursy konsekwentnie rosną o rynku mówi się, że jest w trendzie wzrostowym. Natomiast podczas bessy, konsekwentne spadki kursów określa się mianem trendu spadkowego.
Trendy mogą dotyczyć różnych okresów czasu i mogą różnić się istotnością. Trend utrzymujący się w okresie wielu miesięcy lub lat, nazywamy głównym lub długoterminowym; trend dotyczący kilku dni określa się trendem wtórnym lub krótkoterminowym.
Wskaźniki służyć mogą do oceniania siły trendu i jego potencjalnej trwałości. Istotne jest zatem odróżnienie, czy wskaźnik sygnalizuje początek nowego trendu, czy osłabienie starego. Jeśli wskaźnik pokazuje słabnący trend (zwany dywergencją), lepiej wstrzymać się z otwieraniem pozycji zgodnej z panującym trendem, ponieważ prawdopodobieństwo jego zatrzymania lub odwrócenia rośnie.
To najpopularniejszy wskaźnik określający trendy na rynkach. Średnie kroczące służą do rozpoznania początku, kontynuacji i odwrócenia trendu. Wartość tego wskaźnika dla danego dnia powstają przez uśrednienie dziennych cen zamknięcia okresu bezpośrednio go poprzedzającego.
Przykładowo, 10-dniowa średnia krocząca ma dla każdego dnia wartość będącą sumą cen zamknięcia z tego dnia i 9 poprzednich, podzieloną przez 10. Jak sugeruje nazwa, jest to średnia z cen zamknięcia postępującego 10-dniowego okresu. Wykresy dziennych zmian kursów po uśrednieniu stają się gładsze i łatwiej odczytać z nich trendy wzrostowe lub spadkowe.
Zestaw kilku średnich kroczących dla różnych okresów może posłużyć do rozpoznania początku lub końca trendu. Przykładowo, taki zestaw mogą stworzyć 3-dniowa średnia krocząca i 10-dniowa średnia krocząca. Jeśli wartość średniej 3-dniowej przekroczy wartość 10-dniowej, może to oznaczać początek nowego trendu wzrostowego. Podobnie, jeśli wartość 3-dniowej średniej kroczącej spadnie poniżej wartości 10-dniowej, może to oznaczać początek nowego trendu spadkowego. Określa się to mianem przecięcia średnich kroczących.
- „prosta” średnia krocząca – najpopularniejszy rodzaj; cena z każdego analizowanego dnia jest równie istotna
- średnie kroczące ważone - większą wagę przypisuje się np. cenom bardziej aktualnym poprzez pomnożenie ich wartości przez odpowiedni czynnik w trakcie wyliczania wartości wskaźnika
- „wykładnicza” średnia ruchoma – odmiana średniej ważonej, w której znaczenie coraz bardziej odległych w czasie okresów maleje w sposób wykładniczy.
Directional Movement Index (DMI) oznacza wskaźnik ruchu kierunkowego, służącego do porównania cen bieżących z maksimami i minimami z trwającego trendu. Gdy rynek porusza się w wyraźnym trendzie, ekstremum kursu dla każdego kolejnego okresu powinno znajdować się w kierunku zgodnym z trendem względem ekstremum dla poprzedniego okresu. Innymi słowy, w trendzie wzrostowym maksimum ceny dla każdego kolejnego okresu powinno być wyższe od maksimum dla poprzedniego okresu. W trendzie spadkowym natomiast, każde minimum kursu powinno znajdować się niżej od minimów z poprzednich okresów.
Wskaźnik DMI posługuje się zależnością trzech linii:
- ADX (Average Directional Movement Index) – indeks ruchu kierunkowego
- DI+ (Directional Indicator +) – wskaźnik kierunkowy “+”
- DI- (Directional Indicator -) – wskaźnik kierunkowy “-“
ADX to narzędzie pozwalające na określenie, czy rynek znajduje się w trendzie kierunkowym. Wartość wskaźnika ADX przekraczająca 25 oznacza istniejący na rynku trend, podczas gdy wartość poniżej 25 sugeruje chwilowy brak trendu.
DI- oraz DI+ to linie używane jako sygnały wejścia na rynek i wyjścia z niego. Sygnał do kupna powstaje, gdy DI+ przecina linię DI- od dołu. Sygnał sprzedaży powstaje, gdy DI+ przecina linię DI- od góry.
Sprawdź w praktyce swoją wiedzę
Otwórz testowy rachunek inwestycyjny
